هوگو‌دوری ، اولین کسی بود که بدون آگاهی از تجربیات مندل، جهش را کشف کرد و نام  علمی " موتان" یعنی جهش یافته را روی آن ها نهاد. هوگودوری ، مشاهده کرد که برخی از گیاهان گل مغربی نسبت به سایرین، بزرگتر و درشت‌تر هستند. این کشف باعث شد سه پژوهش زیر درباره آن‌ها انجام شود :

1- گیاهان جدید (درشت) را با گیاهان قدیمی ( عادی) آمیزش دادند. تخم تشکیل شد ، رشد کرد و اسپوروفیت های جدید را بوجود آورد. اما این اسپوروفیت ها هیچ‌گاه نتوانستند هاگ، گامتوفیت (دانه گرده  و کیسه رویانی ) و گامت ( آنتروزوئید و تخمزا ) بسازند! چون توانایی میوز نداشتند و همگی تریپلوئید بودند. به این ترتیب ، گیاهان تریپلوئید را می توان دورگه های زیستا اما نازا دانست که به دلیل سد پس زیگوتی توانایی تولید مثل ندارند.

  2- برای کشف علت عدم توانایی تولید گامت در گیاهان جدید ، بررسی میکروسکوپی انجام شد. متوجه شدند که گیاهان جدید ( درشت) بر خلاف گیاهان قدیمی (عادی) ، به جای 2 سری کروموزوم دارای 4 سری کروموزوم در اسپوروفیت خود هستند. به این ترتیب علت نازایی فرزند حاصل از آمیزش این دو نیز مشخص شد!

گامت گیاه جدید ( درشت ) 2سری و گامت گیاه قدیمی (عادی) 1 سری کروموزم داشت. تخم حاصل دارای  ۳=۲+۱سری کروموزم بود و چنین تخمی توانایی میوز ندارد و نازاست .

  توجه کنید، که چون گیاهان جدید ( درشت ) توانایی تولید فرزندان زیستا و زایا با گیاهان قدیمی (عادی) را ندارند، با آن ها در یک گونه قرار نمی‌گیرند. ولی آیا می‌توان گیاهان جدید تترا‌پلوئید را ، گونه جدید دانست ؟

برای پاسخ به این سوال کافیست گیاهان جدید را با هم آمیزش دهیم و ببینیم می‌توانند زاده‌های زیستا و زایا تولید کنند؟

  3- حاصل میوز در گیاهان تتراپلوئید جدید، تولید هاگ های دیپلوئید است که از آن ها در بخش نر و ماده به ترتیب گامتوفیت نر (دانه گرده) و گامتوفیت ماده ( کیسه رویانی) تولید می شود که همگی دیپلوئید هستند. در ضمن تمام سلول‌های داخل آن ها ( رویش و زایشی در دانه گرده + هر هشت هسته داخل کیسه رویانی) دیپلوئید هستند و دو سری کروموزوم دارند.

گامتوفیت ماده ، تخمزا می سازد و گامتوفیت نر، پس از گرده افشانی و تولید آنتروزوئید دیپلوئید ، با تخمزا تولید زیگوت تترا‌پلوئید می‌کند که هم زیستا و هم زایاست !

نتیجه: میتوان گیاهان درشت جدید را که در اثر یک جهش کروموزومی به این شکل در آمده اند را حاصل گونه زایی هم میهنی اتوپلوئیدی دانست .

  تذکر1:

توجه کنید که در گل مغربی آقای هوگودوری ، ابتدا خطای میوزی رخ داده و سپس خودباروری انجام شده تا گونه جدید ایجاد شود ولی در تولید گندم زراعی امروزی، ابتدا دگر باروری صورت می گیرد و سپس خطای میتوزی باعث از میان رفتن سد پس زیگوتی نازایی دورگه می شود .

بطور خلاصه می‌توان گفت :

یک مرحله خطای میوزی + یک مرحله خودلقاحی ------- گل مغربی جدید (4n)

دو مرحله دگرلقاحی + دو مرحله خطای میتوزی ------- گندم زراعی امروزی ( 6n)

 تذکر 2:

 نام علمی گل مغربی "اوئنوترا لامارکیانا" است. که بخش اول " اوئنوترا " نام سرده (جنس) و بخش دوم "لامارکیانا" نام گونه (نوع) است. گونه این جاندار با احترام به دانشمند علم زیست شناسی یعنی لامارک، نام گذاری شده است.

توجه کنید که گل مغربی، یک گیاه گلدار (نهاندانه) است بنابراین تمام ویژگی های مشترک نهاندانه گان را دارد مانند :

1- دارای گل، میوه و دانه است

2- گامتوفیت میکروسکوپی دارد ( دانه گرده دو سلولی و کیسه رویانی 7 سلولی )

3- دارای لقاح مضاعف است ( تولید تخم اصلی و تخم ضمیمه = دو تخم در هر کیسه رویانی )

4- تخمک دارای دو پوسته است

5- از گیاهان C3 ( مثل اکثر گیاهان) است .

6- دارای سلول همراه آوند آبکش و عناصر آوندی ( درشت تر و گشادتر از تراکئید ها) است.

7- فاقد آرکگن و آنتریدی است.

8- در گل دارای پرچم ( میله و بساک) و اندام مادگی برچه ای ( کلاله / خامه / تخمدان ) است.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: